براستی که فقط پدر یک خانواده نبود!!! گویا پدر تمامی شهر و مردمش بود  ...

براستی که فقط نامش متعلق و منحصر به یک خاندان نبود .. بلکه از قومیت و ملیت ها فراتر رفته بود ...

براستی که نمی توان در مقایل خدماتش حرفی را برای گفتن گذاشت امـــا !!  خود دنیایی بود که در این دنیا

نمی گنجید...  براستی که یک تنه در مقابل ظلم ناروا در حق مردم شهرش چه در "سازندگی" و چه در

"اصلاحات" یکه و تنها ایستاد و مقاومت کرد اما اجل فقط می توانست این بزرگمرد را از حرکت بایستاند ...

هر بار که صحبت از "سیّد" می شود, بی اختیار این قلم می رود و می رود تا خودش به نهایت برسد...

"پدر مجاهد" شهر ما "اسوه ی اخلاق" و "مردانگی" ما ... راوی مظلومانه حدیث عاشورا و فاطمیه ...

برای همیشه سکوت کرد و رفت ... من هرگز او را همصحبت نشدم!  اما مزارش جای خوبی برای درد دل های

ماست, که این روزها کسی حرفهایمان را نمی فهمد!

دیوانیه ... حسینیه ... مکتب و کوچه های سیدة النساء فقط تو را می خواند ...

دستان لرزان علی و عرق همیشه بر جبانش هنوز عزاداران را سیراب می کند ...

سفره های اطعام عاشورا و فاطمیه هنوز جایی برای نشستن ندارد ...

انگار واقعا صاحب مجلس هوای مجلسش را دارد ...

اما دستان ما خالی و رویمان هنوز به شما شرمنده است ...

از اینکه آنچنان باید و شاید ادامه دهنده ی راهتان نبوده ایم ونیستیم!!

شاید حرفهای بسیاری داشتم و دارم , اما الان وقت گلایه نیست آقاسید!!

الآن فقط می خواهیم به یادتان باشیم و در این حالو هوا سیر کنیم...

خدایتان رحمتتان کند که دیگر هیچگاه بدیل شما را نخواهیم یافت ...

خداحافـــــــظ آقــــــــا ســـــــیــــــــــد  .   .   .    .   .     .     .